vrijdag 6 december 2013

God – Sinterklaas voor volwassenen ?



En daar zit je dan op 5 december … Als moeder van twee jonge dochters staat mijn hoofd helemaal in het teken van Sinterklaas, maar ja… dan moet er toch ook nog een blog uit over mijn weg met God. Mijmerend in de auto (op weg naar de laatste snelle inkopen) bedacht ik dat wij God ook heel vaak als een soort sinterklaas benaderen, zelfs al weten we heus wel beter.

Als ik bid, begin ik altijd met een dankzegging, maar daarna gaat het toch zeer regelmatig over ‘wilt u hiervoor zorgen, wilt u dit/die zegenen, wilt u rust/kracht/inzicht geven, wilt u hiermee helpen..’ enzovoorts. Ik vraag niet meer om speelgoed, maar ik vraag wel van alles – maak ik God dan niet tot een soort sinterklaas voor volwassenen ?

Ja, we vragen een hoop aan God, maar ik denk dat dàt op zich ook gewoon kan en mag. God wil immers onze Vader zijn, een relatie met ons hebben. Hij wil ons helpen en geven wat we nodig hebben. Dat vertelt Jezus ons ook steeds in de Bijbel. De crux zit wellicht in het ‘wat we nodig hebben’. We kunnen bij God wel een soort verlanglijstje indienen, maar daar waar de Sint toch (binnen de grenzen van wat mogelijk is) geneigd is aan de verlangens zoveel mogelijk tegemoet te komen, ligt dat bij God toch anders… We krijgen niet alles wat we willen ‘hebben’ en we weten lang niet altijd waarom niet. Weten wij zelf wel wat we het meest nodig hebben ? Ik kan wel denken dat ik heel erg hard een baan nodig heb, maar vanuit God’s perspectief is het misschien wel nodig dat ik op Hem leer vertrouwen ook zonder baan. Om maar eens een voorbeeld te noemen…

En wij leren onze kinderen om ook dankbaar te zijn voor wat we niet gevraagd hebben, maar zo ontvangen wij de ‘gaven’ van God lang niet altijd… Daar kunnen we zelf dan ook weer wat van leren !

De ‘vervulling’ van de wensenlijst ligt duidelijk anders, maar dat wil niet zeggen dat Hij het vervelend vindt om van ons te horen of dat we niet zouden mogen vragen. Sterker nog, ook al weet God wat we nodig hebben, is het toch goed (misschien vooral voor onszelf) om te vragen. 

Ik dacht aan het Onze Vader… Ik hoorde pas een preek van onze dominee die zoiets zei als: ‘in de bijbel staat niet dat Jezus ons leerde wàt we moesten bidden, maar hòe we moeten bidden’ toen Hij het Onze Vader voorbad. Het gaat dus  niet om letterlijk de woorden maar om de inhoud/vorm. Als ik dat langsloop wordt het dit:
De aanhef:                                       Onze Vader die in de hemelen zijt
Eerbetoon:                                       Uw naam worde geheiligd, uw koninkrijk kome
Overgave:                                        Uw wil geschiede, gelijk in de hemel alsook op de aarde
Vraag om wat fysiek nodig is:       Geef ons heden ons dagelijks brood
Vraag om vergeving:                      en vergeef ons onze schulden
maar dat gaat niet zomaar:            gelijk ook wij vergeven onze schuldenaren
Vraag om bescherming:                 en leid ons niet in verzoeking
Vraag om verlossing:                      maar verlos ons van de boze
Eerbetoon, lofprijs:                          wat van u is het koninkrijk en de kracht en de
                                                           heerlijkheid, in eeuwigheid,
Bevestiging:                                      Amen

Als we het dus hebben over ‘vragen’,  dan zijn vragen over fysiek noodzaak, vergeving, bescherming en verlossing niet alleen ‘toegestaan’ bij God, sterker nog: God zelf (Jezus) heeft gezegd dat dat is waar we zeker voor mogen of zelfs mòeten bidden. Moeten ? Nou ja, ‘moeten’ heeft Jezus niet gezegd, maar dit is wel wat Hij ons meegeeft als het gaat om bidden. En ik vind dat ook niet zo raar. Door te bidden met deze ‘onderdelen’ blijven we ons bewust van degene aan wie wij èn alles in ons leven toebehoort. 

Wat mij dan ook opvalt is dat het niet eens zo eerbiedig gaat, zo van ‘wilt u alstublieft ons brood geven’ en ‘wilt u ons alstublieft verlossen’, maar gewoon ‘hup’ … doe dat maar. Jezus zegt er ook bij dat het toch vanzelfsprekend is dat een Vader op deze wijze voor zijn kinderen wil zorgen. Het gaat erom dat wij ons bewust blijven van die relatie.

God is niet Sinterklaas. God is Onze Vader. Een Vader die wel degelijk dingen mogen vragen, onze verlangens mogen voorleggen. Door dat te doen, blijven we in de relatie met Hem, blijven we ons bewust van wie ons leven draagt en van wie wij afhankelijk zijn. En gelukkig niet alleen op 5 december.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten