Controle Freak

We zullen er allemaal wel in meer of mindere mate last van hebben denk ik, maar ik geef het toe: ik ben een notoire controle freak. Het leven zou, denk ik, een stuk gemakkelijker, rustiger en idealer zijn als iedereen precies zou doen wat ik wilde en op mijn manier en als alles precies zou gaan als ik van te voren bedacht heb of wil.

Eeeeeeh…… dat klinkt eigenlijk…… heel erg SAAI !!!

Maar toch leef ik vaak wel zo mijn leven. Ik probeer elk detail onder controle te houden en als dingen anders gaan ben ik toch vaak snel geïrriteerd of soms zelfs boos. Das toch raar eigenlijk ?! Ik maak mezelf er soms helemaal gek mee, want ik heb natuurlijk helemaal niet alles onder controle (erg weinig zelfs, kan ik je verklappen) en als ik het wel zou hebben zou ik het blijkbaar ook wel saai vinden. Wat ben ik toch een raar mens !

En ik besef ook dat het eigenlijk heel arrogant is… Wie ben ik om te denken dat alles precies goed zou gaan en gemakkelijker zou zijn, als ik de dictator van alles zou zijn… Nee, het is maar goed dat dat niet zo is.

Maar het is ook beangstigen om te denken dat de controle bij anderen zou liggen. Help, dan zou ik overgeleverd zijn aan anderen en ik moet bekennen dat ik het ook erg moeilijk zou vinden om me over te leveren aan de controle van anderen; zelfs aan degenen die ik lief heb en die mij liefhebben. Erg he ? Dat ik zo weinig vertrouwen heb ik anderen soms… De verzachtende omstandigheid ligt in  mijn opvoeding, maar dat wil ik niet als excuus gebruiken.

Gelukkig is er God. God is degene die ik alles zou kunnen toevertrouwen. De enige die echt ‘in control’ is en de enige waarvan ik zeker weet dat hij altijd het beste met mij voor heeft. De enige die alles weet wat nodig is om bepaalde keuzes te maken. De enige die precies doet, wat voor mij nodig is. Zonder dictator te zijn overigens ! God zou het volgens mij ook maar wat saai vinden als Hij alles in onze levens zou bepalen; dan had Hij ons immers ook geen vrije wil gegeven ?!? Ik denk wel dat Hij zorgt dat alles precies de uitkomst heeft die nodig is voor ‘het grote plan’, waarvan ik overtuigd ben dat Hij het heeft. Hij is ècht ‘in control’, maar zonder dictatorschap.

Maar goed… God mag dan degene zijn die ik ten volle kan vertrouwen. Degene aan wie ik alles over kan laten… Maar ik kan het niet… Ik wou zo graag dat ik het kon, dat ik dingen los kon laten en op Hem kon vertrouwen. Ik weet dat het kan, maar het lukt me zo vaak niet… Wat is dat toch … ?

Gelukkig lukt het me ook steeds vaker wel hoor. Onder alle stress en druktemakerij heb ik wel een basisvertrouwen dat alles precies goed is zoals het is. En als het om grotere dingen gaat, waar ik langer mee bezig ben, dan kan ik mezelf bij de les houden en zorgen dat ik het wel bij God laat. Let go and let God…

Het zijn echter vooral de kleine alledaagse dingen waarin ik het moeilijk blijf vinden. Mijn man die te langzaam is in zijn ochtendritueel waardoor ik te laat dreig te komen. Mijn dochter die een verhaal niet goed heeft uitgelegd, waardoor ik me voor niets druk heb gemaakt. Een klus die niet op tijd af is, waardoor ik niet verder kan met andere dingen. Een planning die niet uitgevoerd wordt. Een detail wat ik vergeten ben… Enzovoorts. Zulke kleine dingen kunnen zo op mijn zenuwen werken… Waarom kan ik ook daarin niet gewoon leven vanuit het vertrouwen dat het goed is zo… ? Moeilijk hoor…